Буюк давлат арбоби Амир Темур таваллудига 684 йил тўлди.   

      Улуғ бобомиз  фирдавсмонанд  боғларидан учтасини мафтункор туманимиз  ҳудудида бунёд  этган эди.           Маълумки, инсоният тарихида ўчмас из қолдирган  ёрқин сиймолар бармоқ билан санарлидир. Улар ҳақида сўз кетганда, миллатимизнинг ғурури ва ифтихори, нафақат халқимиз, балки бутун башарият, кишилик жамияти  равнақига беқиёс ижобий таъсир ўтказа олган Амир Темур бобомизнинг қутлуғ номи биринчилар қаторида тилга олинади. Мана салкам етти асрдирки, жаҳонгир бобомизнинг шон-шавкати, ўз халқини озод ва бахтиёр кўриш йўлида  бахшида этган ҳаёти ва фаолиятига бўлган қизиқиш  дунё аҳли, олимлар  ўртасида тобора ортиб бормоқда.  Бу борада  Амир Темурнинг  ўз давригача яшаб ўтган буюк тарихий шахслардан тубдан фарқ қиладиган  жуда кўп эзгу фазилатлари, хусусан, адолатпешалиги, фатх этилган мамлакатларда яшовчи халқлар фаровонлигини таъминлашни бош вазифа  қилиб белгилаганлиги, бунёдкорлик, дин, таълим, маданият, тиббиёт, савдо, тадбиркорлик  каби муҳим соҳаларга катта эътибор қаратиши кабиларни таъкидлаш жоиздир. Машҳур «Темур тузуклари»дан олинган қуйидаги   ибратли мисолларга эътибор қаратайлик:
 «Яна амр этдимки, кимки бирон саҳрони обод қилса,... ё бирон боғ кўкартирса, ёхуд бирон хароб бўлиб ётган ерни обод қилса, биринчи йили ҳеч нарса олмасинлар...» 
« Яна амр этдимки, катта- кичик ҳар бир шаҳар, ҳар бир қишлоқда масжид, мадраса ва хонақоҳлар бино қилсинлар... касаллар учун шифохона қурсинлар ва уларда ишлаш учун табиблар тайинласинлар...»
     Табиийки, бунёдкор бобомиз бу каби эзгу ишларини пойтахт Самарқанднинг шундоққина ён бошида жойлашган фусункор Шовдор (Тойлоқ) туманида ҳам айрича меҳр билан олиб борганки, бу ҳақда Шарафиддин Али Яздийнинг «Зафарнома»си, Мирзо Бобурнинг «Бобурнома»си ва бошқа кўплаб тарихий  асарлар гувоҳлик беради.
      Амир Темур Шовдорда ўзининг машҳур, афсонавий боғларидан учтасини, яъни, Боғизоғон, Боғи Дилкушо ва Боғи Давлатободни бунёд этганлигини, уларнинг айримларида, хусусан, Боғи Дилкушо ва Боғи Давлатободда гўзалликда тенгсиз қасрлар бунёд этганлигини тарихий манбаларда ўқиганмиз. «Зафарнома»да Ҳиндистондаги ғалабали урушдан қайтган соҳибқироннинг Боғи Дилкушо ва Боғи Давлатободда ҳордиқ чиқарганлиги ҳикоя қилинади. Бу эса  Амир Темурнинг  пурфайз Шовдорга меҳри нечоғлик баланд эканлигидан далолат беради. 
                                                                           А. НИСОРОВ.